یکی از مباحث حائز اهمیت برای شرکت مهندسی صنعتگران خاوران نیرو در زمینه خطوط انتقال نیرو مبحث خطوط نیروی هوایی می باشد که در این مقاله به آن بیشتر میپردازیم.
بی شک، صنعت برق از جمله صنایع اصلی در تمام دنیا به شمار می رود که کارکرد اکثرقریب به اتفاق صنایع دیگر، به وجود آن وابسته است. در این بین، مساله انتقال نیروی برق به مناطق مصرف کننده و چگونگی اجرای آن، اهمیتی دوچندان دارد. بنابراین خطوط انتقال نیرو، یکی از مهم ترین اجزای شبکه های برق رسانی هستند که وظیفه رساندن انرژی تولیدی برق از منبع تامین یا نیروگاه ها را به مصرف کنندگان برعهده دارند.
خطوط انتقال نیرو به دو دسته هوایی و زمینی تقسیم می شوند که هر کدام ویژگی های منحصربفرد و کاربردهای اختصاصی خود را دارند.
در کشور ما، اکثر خطوط انتقال نیرو (بیش از ۹۰ درصد) خطوط هوایی هستند. در این روش، مجموعه ای از تیرها و دکل ها و کابل های برق برای انتقال نیرو به کار گرفته می شوند. ایجاد این خطوط، هزینه بسیار کمتری در مقایسه با خطوط زمینی دارند و به سهولت، قابل نصب و انشعاب گیری، و در فواصل بسیار زیاد به راحتی قابل استفاده هستند، همچنین در این گونه خطوط، جریان هوا نقش عایق را ایفا می کند و در صورت وجود خرابی و مشکل، به راحتی قابل دسترسی و تعمیر هستند.
بنابراین مجموعه این موارد و مزایا، آنها را تبدیل به گزینه مقبول تری در انتقال نیروی برق می نماید. در خطوط هوایی انتقال نیرو ، بیشتر از فلزاتی همچون آلومینیوم و تا حدی مس استفاده می شود. دلیل استفاده بیشتر از آلومینیوم، ارزان و سبک بودن این آلیاژ و تحمل زیاد آن در حرارت های بالاست. البته برای افزایش مقاومت مکانیکی و هدایت الکتریکی، از رشته های فولاد نیز در هادی های آلومینیومی کابل های هوایی بهره برده می شود. از کابل های مسی در موارد محدودتری مثل خطوط انتقال ولتاژ متوسط و پایین استفاده می شود.
خطوط هوایی به دلیل شکل خاص دکل ها که معمولا از نظر معماری، شمایل جذابی ندارند و خطراتی مثل رعد و برق و طوفان و احتمال برخورد و برق گرفتگی پرندگان و ایجاد آتش سوزی به دلیل آسیب دیدگی های کابل های مسیر و از همه مهمتر حفظ حریم شهری گزینه مناسبی برای شهرها و مناطق مسکونی نیستند. همچنین احتمال قطع جریان برق در این خطوط بسیار زیاد است. خطوط هوایی دارای راکتانس بالا و برای چگالی‌های بار کم، گزینه های مناسبی هستند.